Chiang Mai

Wachtend op onze vlucht die ons van Chang Mai in 1,5 uur naar Bangkok zal brengen (Thai Lion Air, staand op de zwarte lijst in Europa, ai!) schrijven we een verslagje over het geweldige Chiang Mai! Vanaf Bangkok vertrekt vanavond onze nachttrein naar Champong, waar we rond 4:00 vannacht (lokale tijd) aankomen. Hier nemen we de longtail boot naar het eiland Koh Tao. Hier hopen we heerlijk te kunnen gaan genieten van zon, zee en strand!

Op Valentijnsdag hebben we heel romantisch de hele dag in de bus gezeten. Aan het einde van de middag arriveren we in ons nieuwe hotel: Chiang Mai Thai House. Een leuk hotel met zwembad, in de buurt van de 'Seven Eleven' (de Thaise Albert Heijn) en het centrum van de stad. We laten ons informeren over alles wat ons te komen staat en we boeken een trip naar een olifanten opvang centrum voor de volgende dag. We sluiten de dag af bij een leuk Thais restaurantje en duiken vroeg het bed in.

De dag van de olifanten begint al vroeg, om 8:30 staat de bus klaar die ons en gasten van andere hotels richting het olifanten opvang centrum brengt. De rit duurt ongeveer een uur, en brengt ons door de bergen van Chiang Mai, met uitzicht op de diepe valleien en rijstvelden. Aangekomen bij het opvangcentrum maken we kennis met de andere 'olifanten verzorgers voor een dag', onder hem een Belgisch stel (Nick & Deborah) uit Antwerpen. We worden gekleed in een zeer sexy verzorgerspakje, met een broek waar ik drie keer in zou passen, haha. De dag begon met het voeren van 'sugarcans' aan de olifanten en we kregen uitleg over de 'taal van de olifanten' en leerden de bevelen voor lopen, links, rechts, stop en achteruit. Daarna klommen we om de beurt op de nek van de olifant, die ons hielp door de slurf op de grond te leggen en ons op te tillen, wauw.. Wat was dat gaaf! Daar zat je dan, in een mooi pakje, bovenop een gigantische olifant, met enkel wat Thaise woordjes die 'm zouden sturen!
Nadat iedereen had geoefend bovenop de nek van de olifant te klauteren, kregen we een lekkere lunch met rijst, groenten en watermeloen. We kletsen met het Belgische stel en we wachten, wachten.. Wachten.. Tot het moment daar was dat wij 'bare back', met onze olifanten de jungle in mochten, op weg naar de rivier. Toen het moment eindelijk daar was, kregen we Big Joe aangewezen, de enige mannetjesolifant van de groep. En 'big' was hij zeker, we staken flink boven alle andere olifanten uit, wauw! Op Big Joe liepen we door de jungle.. De heuvels op en af waren erg spannend, omdat we ons niet goed vast konden houden. Big Joe was erg braaf, en luisterende goed naar de bevelen, in tegenstelling tot een aantal andere olifanten.
Aangekomen bij de rivier mochten we met de olifanten badderen, ze houden van veel water en geborstel. Het was super leuk om te zien hoe de olifanten aan het genieten waren van alle aandacht.
Terug bij het hotel was de wekelijkse zondagmarkt nog vol aan de gang, dus daar namen we 'even' een kijkje. Het even kijken werd al gauw drie uur slenteren over een gigantische markt, liggend aan de doorgaande straat midden in het centrum van Chiang Mai. We aten heerlijke spring rolls, ik kocht een korte broek, een slaapmasker (voor onze resterende 9 vluchten) en een kanten shirtje en we keken onze ogen uit.. Elk kraampje verkocht weer wat anders dan het kraampje ervoor, prachtig. Uitgeput kwamen we terug in het hotel, waar we de volgende ochtend (alweer! .. Dit was vakantie toch?) vroeg op moeten staan voor ons volgende avontuur: een jungle trekking.

Mentaal voorbereid op een zware tocht door de jungle van Thailand, zonder telefoonbereik en elektriciteit.. Stonden we klaar in de lobby. De grote backpacks lieten we achter in het hotel, en met enkel zonnebrand crème, deet, tandenborstel, handdoek en toiletpapier in onze dagrugzak wachten we op het busje wat ons zal brengen naar de eindbestemming. Het gezelschap bestond naast ons uit: Andrew, Francisco & Annabell (rond de 30 jaar) uit Malta, Pablo (26 jaar) uit Chili en twee dames van 60&63 (!!) uit The Réunion. Met deze diverse groep startte we, onder leiding van Pod (27 jaar, onze gids) de tocht, met een flinke klim bergopwaarts (en dan dus niet over een geplaveid weggetje..) naar onze eerste stop.. Een lunch bij een prachtige waterval. Na het eten (in bladeren gewikkelde heerlijke nasi) gingen we het zeer koude water in. We fristen ons op en rustte wat uit.. Om de wandeling voort te zetten. We liepen over dunne boomstammen de wateren over, Maarten proefde een mier die smaakte naar citroen en at boomschors. Terwijl de oudere dames boven op ons stonden te wachten, zwoegde ik mezelf omhoog.. De berg op in de brandende zon. Bovenop de berg rustte we uit in een klein huisje (gebouwd voor de werknemers in het rijstseizoen). Pod laat ons nadenken over spelletjes met kleine takjes en maakte van een bamboestok een geweertje, waar de volwassen mannen weer even kind mee waren. We maakten ons klaar voor het laatste stuk lopen, richting het dorp waar we de nacht zullen doorbrengen. De vrolijke Pod hielp ons met zijn humor het laatste stuk door, we waren flink gesloopt. "Oh my Buddha", als we weer een flinke berg op moesten klimmen en "just 10 more minutes", wanneer we vroegen hoe lang we nog verder moesten. Aangekomen in het dorp plukten we citroenen en limoenen, chilipepers en proefden we de zelfgemaakte sigaren van tabak en bananenbladeren. Ook bood hij ons zelf gebrouwen rijstdrank aan (alcoholpercentage van 30%), maar die sloegen we vriendelijk af. We werden onthaald door een hond met 8 puppy's, de schoonmoeder, vrouw en dochter (4 jaar) van Pod. We rustte even uit met een koude cola, liepen een rondje door het dorpje en een paar van ons hielpen met het snijden van de groenten voor het avondeten. Het koelde in het dorp flink af, ten opzichte van de warme middag. We aten gezellig met z'n allen aan een lange tafel. Op het menu stond rijst, curry met kip en pompoen.. Het was heerlijk! Het gezin zelf at bij een vuurtje op de grond. Na het eten ruimden we de tafel af en namen we plaats bij het kampvuur, die Pod ondertussen al had aangestoken. Hier maakten we kennis met de 37 jarige schoonvader van Pod, werkloos en alcoholist. In het gesprek wat ontstond, was Pod niet meer de vrolijke jonge jongen van eerder op de dag. Hij verontschuldigde zichzelf richting ons over zijn schoonvader. Het was moeilijk aan te zien hoe lastig hij het vond hiermee om te gaan in het bijzijn van 'vreemden'. Bij het kampvuur speelde Maarten gitaar (of nouja.. Probeerde vooral de gitaar te stemmen, het stond namelijk zeer vals), dronken we een biertje, keken we naar de prachtige sterrenhemel en kletsen we met elkaar. Rond 21:00 was iedereen erg moe van de dag, en kroop iedereen het bed in. De bedden stonden in een grote 'schuur' en bestonden uit een matrasje, kussen, deken en klamboe. Die nacht was erg koud.. Dus met sokken, lange broek en blouse aan hebben we geprobeerd te slapen. Uiteindelijk heb ik in totaal misschien 4 uurtjes geslapen, gaap.
De volgende morgen waren we de laatste die ons bed uit kwamen, oeps. Om 8:15 werd het ontbijt op tafel gezet: vier geroosterde witte broodjes, een ei, jam en watermeloen. Van de afgelopen twee weken is dit het meest lekkere ontbijt geweest, heerlijk! Na het ontbijt begon de wandeling terug naar de wereld van drukte, TukTuk's en WiFi. Onderweg moesten we een aantal obstakels op het pad trotseren, waardoor we een flink lastig parcours moesten afleggen. We stopten 14 km verderop om de vangst van Pod te bekijken.. Een flinke zwarte spin met lange poten. Ik heb hem zelfs op m'n handen gehad, haha. Onze lunchplek was prachtig, een mooie waterval waarbij gezwommen kon worden, wat Maarten dan ook deed. Ik hield het deze keer bij pootje baden in het koude water, om te kijken naar de mannen die druk bezig waren vissen te vangen voor de lunch, die Pod vervolgens bereidde op een zelfgemaakt kampvuurtje. We liepen verder, dronken water uit een bron hoog in de berg en liepen weer naar beneden.. Een flink stuk, wat pijn deed aan mijn knieën. Uiteindelijk kwamen we onderaan de berg, de wandeling was voorbij.
De trip eindigde met een boottocht op een bamboe vlot over de rivier, wauw.. Wat was dat gaaf. Voorop het vlot (dat zo'n 7 meter lang was) stond een ervaren bestuurder, achterop stond Maarten. Op het vlot voerden we langs mooie natuur, stroomversnellingen en moeilijke bochten. De ervaren bestuurde sprong over een lage boomstronk heen, dit probeerde Maarten ook.. En lag vervolgens languit in het water, haha.

Terug bij het hotel namen we vluchtig afscheid en spraken we die avond af in het restaurant (op de oudere dames na, zat iedereen in hetzelfde hotel als wij). Iedereen was moe en gesloopt, en zo ook wij. We knapten onszelf wat op met een heerlijke welverdiende douche. Die avond aten we met Francisco en Pablo bij de MacDonalds, want we waren allen een beetje klaar met de rijst en noodles. We hebben gekletst over de tocht, de andere reisplannen van iedereen en we voegden elkaar toe op Facebook. Het was een super avontuur!

Voor heel veel bijslapen was helaas geen tijd, want de volgende morgen ging de wekker alweer vroeg, om rond 7:00 richting Chiang Rai te gaan. In blogs etc wordt deze plaats vaak afgeraden, maar bij ons zat het in het A.R.C pakket inbegrepen. Onze gids Oi nam ons, en 11 anderen mee naar de meest noordelijke plaatsen van Thailand. De chauffeurs in Thailand rijden bizar. Ze hebben hier geen regels (of ze worden zonder problemen genegeerd) zoals wij kennen in Nederland. Ze bellen tijdens het rijden, rijden over twee doorgetrokken strepen, rijden door rood, bumperkleven en ze crossen vooral keihard door de bochten in de bergen. We raken er ondertussen aan gewent.. Maar fijn is het niet!
We begonnen de dag met een stop bij de 'hot water springs', afkomstig uit een buis vanuit de grond met een netjes hekwerk eromheen, hmm. Daarna vervolgde de tocht naar de 'white tempel', een tempel zo wit dat 'ie pijn deed aan je ogen. Hier was het extreem toeristisch en druk. De tempel was bijzonder om te zien.. En de schilderingen aan de binnenkant waren zeer apart: minions, spider man, bad man en de aanslag op de twin towers. Het was pure decoratie, volgens de gids.. Wij vonden het.. Tja, wat zal ik er eens van zeggen. Vervolgens gingen we naar de 'golden triangle', het punt waar drie landen samen komen en worden gesplitst door de Mekong rivier. Midden in de golden triangle ligt 'niemandsland', dat vroeger berucht was wegens de opium handel. Een boottocht bracht ons in Laos, kunnen we die ook weer afstrepen.. Haha. Na dit bezoek kwam, mijn inziens, het hoogtepunt tot dan toe.. Een heerlijke lunch in een restaurantje! Na een kort bezoek bij de grens van Myanmar, gingen we naar een dorpje in Thailand waar de 'long neck' stam woonde. We waande ons in een soort Archeon, met meisjes en vrouwen die bij een kraampje zaten voor de foto's van toeristen. Ook wij kregen een stalen kraag om (van respectievelijk 4 kg), maakten een foto en kochten een armbandje bij het meisje. Nog niet echt wetende wat we van deze dag moesten vinden, stapten we terug in de bus die ons 3,5 uur later weer zal afzetten bij het hotel.