Road trippin' deel 1

Whatever tomorrow brings i'll be there.. With open arms and open eyes! [Incubus - Drive]

De muziek aan.. raampje open en GAAN.. Over de Pacific Highway vanaf Sydney naar Cairns.
Na de stressvolle ochtend van het ophalen van de camper konden we eindelijk relaxen. We hadden de camper meegekregen en onze reis langs de oostkust van Australië kon beginnen.. Met als eerste bestemming: Bondi beach. Het strand wat wij kenden van het televisie programma Bondi Rescue (real life programma over de lifeguards op Bondi, Veronica). Helaas was het op dat moment geen strandweer (en de parkeerkosten waren flink hoger dan bij Scheveningen).. Dus na een wandeling over het strand, langs de toffe graffiti en de lifeguards stapten we weer onze camper in.. Door de drukke wegen van Sydney, op zoek naar een Aldi! De Aldi vonden we (uiteindelijk), en ik moest even uitstappen om te controleren of we in de parkeergarage pasten.. Ik vond dat het lukte, de auto knalde alleen direct tegen de ijzeren bovenbalk aan.. Oeps, blijven oefenen. Na onze camper vol te hebben gegooid met essentiële boodschappen (pasta & saus, rijst & saus, crackers met pindakaas en nutella, sap & bier) reden we de drukke stad uit.. Op naar de mooie natuur. We reden in de richting van de Blue Mountains, een national park ten westen van Sydney. Helaas werd het al snel donker.. Waardoor we een groot deel van de rit in het donker moesten afleggen, iets wat in Australië zwaar word afgeraden wegens al het wildlife wat in het donker tot leven komt. Voorzichtig reden we over de smalle en bochtige wegen richting onze camping (die ik van te voren op internet had opgezocht). Een prima bushcamping (met helemaal niks, zelfs geen wc). Als beginnende kampeerders stond de camper volledig scheef (Maarten had geleerd van z'n vader een caravan/ camper nooit scheef te parkeren), maar voor een nachtje kon het geen kwaad.. Dacht ik. We aten een broodje met pindakaas en nutella (broodje Snickers, mjum!) en doken voor de eerste nacht ons scheve bed in (het bed lag heerlijk, beetje jammer dat we zo scheef stonden, gaf ik toe). Vroeg in de ochtend (7:30) reden we met heerlijke muziek op (Spotify offline is echt ideaal!) richting de Blue Mountains. We parkeerden onze campervan en gingen op zoek naar de Blue Mountains, maar door het regenachtige weer was hier weinig van te zien. Het enige wat te zien was, was een grote witte wolk. We doken het toeristeninformatie centrum in en lachten om de ansichtkaart die daar werd verkocht: een geheel witte kaart met de tekst 'Blue Mountains in de mist'.. We herkenden het direct, haha. Ondertussen was het iets opgeklaard en konden we toch een beetje genieten van het uitzicht. We bevestigde nog even onze boeking voor het surfkamp 2 dagen later via de telefooncel en stapten de auto in.. Op naar het noorden! We hebben die dag veel gereden, door de Blue Mountains, terug richting Sydney en vanaf Sydney omhoog langs de oostkust. Ik had een camping opgezocht in het grote campingboek wat in de camper lag, maar toen we daar eenmaal waren.. Lag deze camping helaas aan een gravelroad (en aangezien er op meerdere plekken in de camper en in de voorwaarden stond geschreven dat we niet verzekerd zijn wanneer we ons offroad begeven) durfden we het risico niet te nemen. Helaas stonden er geen andere campings in de buurt in het boek en moesten we zelf (ondertussen in de schemering) op zoek naar een camping. We dineerden met een zak chips tijdens het rijden en uiteindelijk vonden we (na een tip van een local) een gratis camping in het plaatsje Bulahdelah. In het pikkedonker parkeerde we de camper (dit maal recht, lang leve de waterpas op de IPhone), keken we naar de prachtige sterrenhemel en vielen we in slaap. De volgende ochtend ontbeten we snel met wat crackertjes met pindakaas en chocopasta en reden we richting Arrawarra, de plek waar we de volgende dag zouden beginnen aan ons surfkamp. Onderweg stopten we in Port Macquarie en Coffs Harbour en genoten we van de prachtige kustuitzichten die we hadden vanuit de 'lookouts'. We lunchten (crackertjes met pindakaas en chocopasta, een zeer originele maaltijd) op een parkeerplaats direct aan het strand. Hier kwamen we tevens ons eerste grote Australische dier tegen: een langzaam lopend gigantisch (1,5 meter) leguaan- achtig dier). We reden in de middag via Hunter Valley (wijnvelden, beetje jammer dat de druiven niet in bloei stonden.. Het zag er dus een beetje troosteloos uit. Volgens Maarten waren de wijnvelden in Frankrijk mooier) richting Arrawarra. Aangekomen in surfkamp Spot X bleek dat onze planning niet overeen kwam met die van hun.. We zouden pas een dag later beginnen. Toch parkeerden we onze camper tussen de vele zonnende jongeren op de bijbehorende camping. We kookten die avond in de gezamenlijke buitenkeuken: rijst met saus, dronken een biertje bij de camper en vielen vroeg in slaap. De volgende dag hadden we dus nog een hele extra vrije dag om te relaxen (o help, daar zijn wij helemaal niet goed in). We lagen wat in de zon en liepen over het strand (wat direct grensde aan de camping van het surfkamp, heerlijk). Toen we niet meer wisten wat we moesten doen, ging Maarten zelfs overstag om even het plaatsje te bezoeken om wat biertjes te kopen. Het bier wordt hier verkocht in een drive- trough liquor shop (en niet zoals in Nederland in de supermarkt).. Je moet met je auto naar binnen rijden, uitstappen en je bier/ wijn/ sterke drank uitzoeken, betalen bij de kassa en vervolgens weer verder rijden. We vonden het een grappige uitvinding, maar de combinatie van autorijden en alcohol kopen toch een beetje gek. Naast het kopen van een biertje, kocht Maarten ook nog nieuwe slippers en een nieuwe pet en gingen we terug naar de camping. Terug op de camping mochten we beginnen met ons surfkamp: diner! We ontmoette wat Nederlanders bij het kampvuur en dronken een biertje (waarvan er trouwens eentje was gestolen uit de gezamenlijke koelkast, verrekte backpackers.. Haha). De volgende ochtend was het eindelijk zo ver: we mochten gaan surfen in Australië. We begonnen met een half uurtje theorie les, wat er op neer kwam dat surfen gaat om plezier hebben en cool eruit zien. We leerden het surfteken: jeeeeeeeew en leerden over de oceaan: welke golven je moet pakken, hoe je zorgt dat je niet in het rib komt en wat je moet doen als het wel gebeurt. Vervolgens trokken we onze wetsuits aan, kregen we een surfboard onder onze arm en liepen we naar het strand. Op het strand tekende we een surfboard in het zand en oefende we het opspringen op het zand, jeetje.. Wat is dat toch moeilijker dan het lijkt: back foot, front foot, twist.. Look cool, hahaha.
Na een aantal keren proberen op het zand moesten we het daadwerkelijk in praktijk gaan brengen. Het was super leuk om te doen, maar ik vond het erg zwaar.. Elke keer richting een golf peddelen, proberen te staan om vervolgens weer terug te peddelen. Maarten lukte het meerdere keren om te staan, super knap. Ik was de eerste dag vooral erg gefrustreerd dat het mij niet lukte om direct te staan. Die middag huurden we zelf nog een board en gingen we samen de zee in om verder te oefenen. Toen we druk aan het oefenen waren, kwamen zelfs dolfijnen even boven water om te kijken wat we aan het doen waren, we hebben dus gesurft met dolfijnen.. Hoe leuk!? De volgende ochtend was alweer onze tweede les, wat bestond uit herhaling van de theorie, een tikspel (om op te warmen) op het strand en opnieuw de golven in. En eindelijk.. Deze keer lukte het mij ook om op de plank te staan! Het was een toffe ervaring, zeer vermoeiend maar erg leuk om te doen. We aten nog een lunch (alle maaltijden waren inclusief bij het surfkamp.. Alles was zo lekker!) en stapten weer onze auto in en we reden naar Byron Bay, de plaats waar we veel positieve verhalen over hadden gehoord. Onderweg stopten we bij super mooie uitzichtpunten met grote rotsen over de oceaan. Aangekomen in Byron Bay was het al donker dus gingen we snel op zoek naar een camping. We hadden ondertussen een tip gekregen van de mobiele app 'wikicamps', een app waar alle gratis en betaalde campsites van Australië op stonden, de beste investering (€6,99) van onze reis. Helaas was er geen gratis camping te vinden in Byron Bay, dus moesten we de camper parkeren op een camping. We 'kookten' instant noodles en gingen vroeg naar bed (wanneer het hier donker is (rond 7:00), is het ook echt goed donker, zijn er veel muggen en andere beesten.. Daarom duiken we vaak al vroeg de camper in en slapen we rond 21:00, om de volgende ochtend weer vroeg op te kunnen staan om het beste uit onze dag te halen). De dag erna reden we naar de vuurtoren van Byron, een prachtig wit kasteeltje met een nog prachtiger uitzicht. Tijdens het wandelen werden we beloond door een groep dolfijnen die rondspatterde in het water. We liepen hier naar het meest oostelijke punt van het Australisch vasteland en vervolgens de wandeltrack verder naar beneden, met super mooie uitzichten en toegang tot het strand. Nadat we de berg weer op waren geklommen en terug bij onze camper waren, parkeerden we de auto bij de supermarkt en liepen we door de straatjes van Byron Bay, iedereen die deze plaats had geadviseerd had zeker gelijk.. Byron Bay is een super gezellig, rustig en relaxt plaatsje aan zee met superveel leuke (surf)winkeltjes en restaurantjes. Dit deed ons besluiten dat we hier nog een middagje langer wilden blijven en we pasten ons reisschema een beetje aan. We zochten een nieuwe camping (ditmaal op loopafstand van de stad) aten wat en liepen 's avond nog een keer de stad in voor een drankje. We kwamen terecht bij het Beach Hotel, waar een leuk bandje (Chef'Special achtig) optrad.. We genoten van een xxxx Gold (biertje wat de locals geen bier vinden maar zooi.. Wij vonden het super lekker, haha) en deden een avondje gek.. Want we lagen niet om 21:00 knock out in bed. De volgende ochtend gingen we op weg naar Nimbin, een plaatsje landinwaarts ter hoogte van Byron Bay wat ook wel klein Amsterdam wordt genoemd. Onderweg namen we een jongen (jaar of 12) mee die liftend met zijn skateboard onder z'n arm naar Nimbin wilde, dus hij mocht (nog maar 10 km) plaatsnemen op bed. Waarom dit plaatsje klein Amsterdam werd genoemd, merkten we direct toen we onze auto hadden geparkeerd. Na een minuut werd ons al een zakje wiet aangeboden.. maar wij pasten vriendelijk. We liepen door het stadje, wat volledig regenboogkleurig was aangekleed met winkeltjes als: 'happy green herbs' en waar de lokale bevolking in de jaren 60 was blijven hangen. Nimbin was een bijzonder plaatsje, waar de wiet werd verhandeld op de parkeerplaats met 500m verder een politiebureau (drugs zijn illegaal in Australië), ik kan begrijpen dat toeristen uit landen waar wiet niet openbaar verkocht mag worden deze plaats een trekpleister is, voor ons was het niet zo bijzonder, haha. We reden verder naar het kustplaatsje Surfers Paradise, een plaats met vele hoge gebouwen maar met leuke winkeltjes waar we even langs het strand hadden gelopen. Daarna reden we verder (op aanwijzing van de wikicamps app) naar een gratis kampeerplaats in een park (Jubilee park) in het plaatsje Beaudesert. Hier waarschuwden locals ons tijdens het koken voor de gevaarlijke dieren van Australië (we zagen hier een gigantische kikker (twee vuisten groot), die bij aanraking giftig was), aten we een soepje en kletsten we een hele avond met onze gezellig Duitse (& half Nederlandse) buurmeisjes. Vroeg in de ochtend begon onze tocht naar Brisbane, met onderweg in de auto genieten en keihard meezingen met heerlijke muziek. Aangekomen in Brisbane liepen we van onze geparkeerde camper (in een straat in een buitenwijk, tip wikicamps) richting de stad, een flinke wandeling.. Die bij nader inzien niet nodig was aangezien er op vele plaatsen op zondag gratis parkeren was. We hebben de derde grootste stad van Brisbane verkent, maar na de zoveelste shoppingstraat kwamen we erachter dat er weinig te beleven was. We liepen terug door het southbank park, wat een prachtig stadspark was met in het midden een groot openbaar zwembad inclusief zand. We genoten van een ijsje en gingen terug naar de camper, op naar onze nieuwe gratis camping. De camping lag aan de Steve Irwin Road, vernoemd naar de overleden wildlife held van Australië. Omdat het nog vroeg was, reden we nog even naar het stadje. Hier skypte we (via het gratis Telstra WiFi netwerk) met het thuisfront en genoten van de ondergaande zon in de zee. Weer aangekomen op de camping was het ondertussen erg druk geworden, maar gelukkig was er nog een mooi plekje voor ons. We werden welterusten gezegd door een nog niet door ons geïdentificeerd dier (na een Google onderzoek a la Freek Vonk, vonden wij de Dasyurus maculatus.. Oftewel: de grote buidelmarter.. Dat moet het zijn geweest!). Vroeg in de ochtend stonden we op om naar de Australia zoo te gaan: 'THE home of the crocodile hunter' (Steve Irwin). Deze kaartjes hadden we ook via de Peterpans geregeld, dus we konden direct naar binnen lopen (parkeren kost hier trouwens geen geld, daar kan de Efteling oid nog wat van leren). De Australia zoo is een prachtige dierentuin met ruime verblijven en veel personeel. Op meerdere moment op de dag worden shows en informatie gegeven over de dieren.. Met als dagelijks hoogtepunt de Wildlife Warriors show. De show, in een grote arena, begon met een aantal mooie papegaaien die over het publiek heen vlogen met als uiteindelijk hoogtepunt de gigantische krokodil, die flink reageerde (en dus niet heel vriendelijk maar vooral erg hongerig) op zijn verzorgers en het lokvlees. Vanuit de show liepen we met een zakje Kangaroo eten naar de Roo Heaven, een groot park waar je kon rondlopen tussen de chillende Kangaroos en wallabies.. Wat een machtige mooie en gespierde dieren zijn dat, wow! Wanneer je ze benaderde met voer moest je door je knieën gaan en ze uit de hand voeren, wat natuurlijk een hele fotosessie met zich mee bracht (sorry pap voor de ondertussen al 20gb aan foto's). We brachten nog een bezoek aan de super schattige koala's, wombats en andere mooie typische Australische dieren. Na een hele dag door de dierentuin te hebben geslenterd (we hadden niet verwacht en een volledige leuke dag aan kwijt te zijn) stapten we weer in de camper richting Noosa, een prachtig stadje aan het strand. Aan het einde van de middag gingen we weer op zoek naar een camping (in de grotere toeristische steden zijn geen gratis campings te vinden, helaas). Omdat al onze elektrische apparaten leeg waren, boekten we een kampeerplaats met stroom (a $44,-.. Pfoeee!!), we kookten spaghetti bolognese (Maarten komt terug als chef kok: hij leert mij kamperen in een camper.. Ik leer hem koken!). In de ochtend liepen we een wandeltrack langs de kust van Noosa, prachtig! Ennnnnn... Tatatadaaaaa... We hebben naast Kangaroos, slangen, spinnen, grote kikkers, dolfijnen, het leguaan achtig dier en de grote buidelmarter.. Nu ook een koala in het wild gespot (super slome beesten trouwens, ze slapen 20 uur per dag in de boom). Na de wandeltrack rustte we uit in de auto en reden we naar Rainbow Beach, had dorpje waarvandaan je kan reizen naar Fraser Island.. Dit is dan ook het enige wat je hier kan doen. Hier zouden we om 16:00 een safetybriefing hebben voor onze trip naar Fraser Island. Die middag liepen we richting de sandblow.. Een gigantische 'duin' midden op een hogergelegen berg met een prachtig uitzicht over de zee aan de ene kant en de stad aan de andere kant. Weer terug bij het hostel kregen we informatie over de trip naar Fraser, de gevaren van het eiland en waar je allemaal op moet letten. Het filmpje wat we verplicht moesten kijken had wat weg van een Teleac filmpje wat je vroeger op de basisschool of middelbare school moest kijken (zelfde kwaliteit).. Na het kijken van het filmpje kwam het er op neer dat je blij mocht zijn als je bleef leven na een paar dagen een 4x4 te hebben bestuurd op Fraser. Ook de dingo's, de wilde honden (die er overigens erg schattig uitzien) werden gepresenteerd als leeuwen: als je ze ziet, moet je met je armen gekruist voor je borst achteruit lopen, haha. Het filmpje zorgde voor een grappige sfeer en we ontmoette ook onze 4x4 maatjes voor de komende drie dagen. We zaten in een groep van acht personen, waarvan Maarten de enige man was in het gezelschap (het was z'n geluksdag). De groep bestond (naast ons) uit: Matilda & Amanda (20, Zweden), Chriss & Dehlia (19/23, Zwitserland) en Anna & Cecilia (23/26, Duitsland). We bestelde met zijn achten de drank bij het hostel en kletsen gezellig over onze reizen.. Het was nu al een gezellig groepje!