Jakarta & Yogyakarta

De bel gaat, deze reis vertrekken we vanuit ons eigen huisje. We drinken nog een kopje thee en koffie en maken ons huis ‘vakantie-klaar’ en gaan richting Schiphol. Mijn ouders brengen ons naar het vliegveld, waar we zo vroeg aankomen dat we onze backpacks nog niet eens kunnen afgeven. Dan nog maar even een kopje koffie, bij hetzelfde tentje waar we voor onze ‘grote backpack-reis’ ook een laatste kopje koffie dronken. We kijken naar de mensen die worden ontvangen bij de aankomsthal. Na een tijdje kunnen we onze backpacks afleveren en mogen we door de douane, tijd om afscheid te nemen voor 28 dagen. Eenmaal achter de douane bekijken we wat winkeltjes en gaan we naar het vliegtuig. We vliegen naar Doha met Qatar Airways op deze zondag 16 juli.
Na een vlucht van 6,5 uur komen we aan in Qatar. Op dit vliegveld hebben we een tussenstop van ruim 9 uur. Nadat we alle winkeltjes, restaurantjes en mooie auto’s (die staan hier in de vertrekhal) hebben bekeken, begint het lange wachten gedurende de nacht. Gelukkig zijn er meerdere plekken om te slapen. We proberen te slapen in twee aparte slaapzalen met ligbedden.. de mannen en vrouwen hebben een eigen zaal. Na een koude nacht op dit goed verkoelde vliegveld (buiten is het immers 41 graden), eten we een ontbijtje, gebruiken we nog wat wifi en stappen we in het volgende vliegtuig richting Jakarta. Na een vermoeiende vlucht met nog vermoeiendere medepassagiers (die uit het niets hun stoel naar achteren gooien waardoor alles wat op je tafeltje lag helemaal klem zit, grrr!) komen we 9 uur later aan in Indonesië. Bij aankomst vroeg de douane beambte ons of we op ‘honeymoon’ waren, haha, en konden we snel doorlopen. Gelukkig was ook onze bagage goed meegekomen vanuit Amsterdam en kon ons avontuur beginnen: Jakarta. Het gebied rond de hoofdstad van Indonesië met bijna 27 miljoen inwoners, de grootste metropool van zuidoost Azië. We nemen een taxi vanaf het vliegveld naar ons hotel, de drukte onderweg op de avond valt ons nog alles mee. Netjes worden we afgezet bij het Ibis Budget Tanah Abang hotel en hier hebben ze een heerlijk bedje voor ons klaarstaan. In de ochtend beginnen we met een ontbijtje in het hotel, de keuze is toast of rijst.. om onze reis rustig te starten kiezen we toch voor de toast. Daarna lopen we richting het centrum. Dichtbij het hotel staat de Monas, een hoog monument dat de strijd voor de onafhankelijkheid symboliseert van Indonesië. Hier zijn wij echter meer de attractie dan het monument zelf, lokale toeristen willen allemaal met ons op de foto. Verlegen of enthousiast komen ze op ons af om te poseren voor een plaatje bij de Monas.. we staan soms met hele gezinnen op de foto, haha. We lopen door Jakarta, printen alvast ons treinkaartje uit die we ‘s avonds nodig gaan hebben, lopen langs een gigantische moskee, de Chinese wijk Gambir en komen uiteindelijk terecht op een groot plein, met aan alle kanten grote bestuursgebouwen uit de tijd dat Jakarta nog Batavia heette en onderdeel was van de V.O.C. route. Ook hier worden we weer door meerdere lokale toeristen uitgenodigd voor een foto, altijd gezellig. Een van de jongens op de foto raken we mee aan de praat. Deze jongen, Iwan, woont en studeert in Jakarta en samen kletsen we over zijn leven in Indonesië, ons leven in Nederland, geloof en reizen. Hij heeft als doel om ooit, net als wij nu doen, de wereld over te reizen. Helaas is dit voor de Indonesische bevolking een stuk lastiger.. maar hij deed erg z'n best op school om goed Engels te leren. Hij vond het overigens erg spannend om met ons in het Engels te praten, hij trilde ervan. Zo eng zijn wij toch niet? Na dit interessante gesprek drinken we een biertje met bitterballen (!!) in café Batavia. We lopen langs een typisch Nederlandse ophaalbrug door de wijk Kota en zien hiernaast veel vergelijkingen met de Nederlandse cultuur.. fietsen.. gebouwen. Hier raken we in gesprek met een lokal die ook Nederlands spreekt, hij laat ons de oude gebouwen uit de V.O.C tijd zijn, als ook de sloppenwijk die nu gelegen is aan de oude haven. We starten de wandeling vanaf uitkijktoren ‘Culemborg’, tevens de plaatsnaam die in mijn paspoort staat, omdat ik hier ben geboren en opgegroeid. Het is indrukwekkend om te zien hoe het leven eraan toe gaat in de sloppenwijk, kleine huisjes met grote gezinnen, en toch iedereen erg vrolijk en enthousiast. Een groepje spelende kinderen willen graag op de foto en later speel ik nog een potje hinkelen met een aantal meisjes. Na een leuke en interessante tour, gegeven door de man die ‘claimt’ dezelfde gids te zijn als in de lonely planet staat (al weet je dat natuurlijk nooit zeker!), proberen we zo snel mogelijk de sloppenwijk te verlaten.. want hier als westerse toerist in het donker rondlopen gaf ons geen fijn gevoel. We regelen snel een TukTuk en gaan door de echt drukke avondspits terug naar ons hotel om ons op te frissen voor de 8 uur durende treinreis richting Yogyakarta. We eten snel wat op het station en stappen de trein in: executive class, met een dekentje, kussentje en twee keer zoveel beenruimte als een gemiddeld vliegtuig, hier kunnen we de nacht wel goed doorbrengen.
We arriveren de volgende ochtend erg vroeg in Yogyakarta, om 4:15 komen we aan op het station vanwaar we besloten te lopen richting het hotel. Een lange wandeling met backpack van ongeveer 1,5 uur volgde. Maar wat was het lekker om in de vroege ochtend door een grote stad te lopen. De lokale bevolking maakte zich overigens alweer klaar voor een nieuwe dag, oude mensen veegden hun straatje, mensen gingen naar de moskee en eten voor in de vele foodtrucks werd bereid.
Na de lange wandeling kwamen we aan in ons nieuwe hostel: Happy Buddha, een klein en persoonlijk hostel met een goede sfeer, dokter fish spa en heerlijke hangmatten. Omdat het 6 uur ‘s ochtends was, konden we onze kamer nog niet in, maar vielen we nog even in slaap in de prima liggende hangmatten bij het hostel. Na wat uurtjes slaap te hebben ingehaald, is ook onze kamer klaar en frissen we ons zelf even op. Tijd voor een wandeling richting het stadscentrum. We lopen langs parken, een waterpaleis (wat door ons late arriveren al dicht was) richting Malioboro street, de winkelstraat van Yogyakarta. We eten opgerold ijs, loempia's uit een foodtruck en ander -naar kip smakende maar verder niet te herleiden- balletjes in pittige saus. Terug naar ons hotel belanden we bij de saté bar, een klein restaurantje met de heerlijkste saté ayam die ik ooit heb gegeten, mjum! Een biertje erbij en het genieten was compleet, en dit alles voor 100.000 rupiah.. omgerekend €7,-. We boekten na het eten onze dagreis voor de volgende dag: een sunset tour richting de Borobudur en een afternoon tour richting de Prambanan. De wekker werd vroeg gezet: de bus kwam ons namelijk om 3:30 ophalen. We startte de ochtend bij een uitkijkpunt over de Borobudur, waar we genoten van de zonsopkomst, of nouja.. keken naar een prachtig maar mistig dal waar de Borobudur zou moeten staan, we hebben 1 stukje van de tempel gezien. Gelukkig kregen we een herkansing beneden bij de tempel. Ook hier begonnen we in de mist, maar dit gaf nu juist een magisch effect aan de prachtige tempel. Ook was het aan het begin van de ochtend nog erg rustig, waardoor we op ons gemakje wat foto's konden maken.. toen later de horden toeristen binnenkwamen, was het lastig een plekje te fotograferen zonder andere mensen erop. Na een lekker ontbijtje terug in het hostel en even bijslapen in de hangmat, vervolgde we onze reis richting de Prambanan tempel. We liepen wat verder door over het terrein, waar nog een andere tempel stond die we helemaal voor onszelf hadden, geen andere toerist te bekennen. Bij de Prambanan tempel kregen we een rondleiding van drie meisjes die voor hun studie toeristen in het Engels moesten rondleiden, ze konden veel vertellen over de tempel, de goden en de betekenissen.. maar wanneer je ze vroeg naar hun leeftijd, begrepen ze niet wat je bedoelde, haha. De zon verdween achter de wolken, dus een zonsondergang was het niet.. maar dit maakte de tempel niet minder mooi.
Terug in Yogyakarta aten we, na veel heen en weer geloop door de leuke straat, bij Easy Going. Hier bedachten we de planning voor de volgende dag.. en tussen de bestelling en het brengen van ons voorgerecht was Maarten nog even heen- en weer gerend naar het hostel om onze volgende tour te boeken: morgen gaan we naar de Bromo en de Ijen vulkaan.