Bali noord+midden

Na de gezellige ferry tocht kwamen we aan in de haven van Bali. Vanuit het boekingskantoortje was gezegd dat er een privé bus met airco op ons staat te wachten. Helaas waren we blij gemaakt met een dode mus, we moesten in de lokale bus, zonder airco, die tussendoor ook de locals oppikte. Wij zaten met onze benen tegen onze neus, met bij onze voeten een oude Balinese man die ook meereed. Met de deuren open, in de overvolle bus, verbazen wij ons weer dat alles hier in Indonesië mogelijk is en dat ze zich nergens snel druk overmaken. Ach, weer een ervaring rijker zeggen we dan maar! Onderweg op Bali merkten we al snel op dat de wegen een stuk beter en rustiger zijn dan op Java. Ook kwamen we tijdens de rit al wat apen langs de weg tegen. Ondanks dat wij al veel apen gezien hebben, blijft het toch gek dat ze hier gewoon rustig langs de weg zitten. Uitgestapt in Lovina gaan we samen met Jeffrey en Valerie (het leuke Nederlandse stel wat we bij de Bromo/ Ijen leerden kennen), op zoek naar een hotel.. want beide hadden we nog niets geregeld voordat we in Lovina aankwamen. We zochten een plekje met goede WiFi, en vonden dit bij ‘Funky Place’, een tof hostel (waar helaas geen plek meer was), met een hele leuke sfeer. Hier dronken we een Bintang, aten we heerlijk (Gado Gado!) en struinden we booking.com af, op zoek naar een geschikt hotel. We kwamen uit op Puri Bali, een mooi hotel met zwembad, aparte bungalows en dichtbij het strand/ boulevard van Lovina. Hier vielen we snel in slaap na de gebroken nachten van de afgelopen dagen. De volgende ochtend konden we “eindelijk” een beetje uitslapen en ontbeten we samen met Valerie en Jeffrey. Zij huurden vandaag een scooter, wij deden het rustig aan. Onze globale planning van de reis was ondertussen al erg afwijkend en liepen daarom al een paar dagen voor op “schema” (gelukkig hadden we niks vooraf geboekt, anders hadden we een probleem!), dus wij namen vandaag de tijd om onze planning bij te werken en wat reseach te doen naar de mooie plekjes op Bali. Dit deden we al pootjebadend en zonnend bij het hotel. ‘s Middags liepen wij een rondje door de stad, kochten we wat radlertjes en gingen lekker op het strand zitten. Hier zagen wij de jonge locals bezig zijn met een bokstraining, wauw.. dat jonge meisje (jaar of 12), kon er wat van! Erg gaaf om te zien! Hiernaast was Lovina dé plek in Bali om de zonsondergang te aanschouwen, dus hier genoten we van.. ondertussen weer gezellig samen met Jeffrey en Valerie. We dronken (alweer) een bintang op het strand en raakten hier aan de praat met een verkoper.. in tegenstelling tot de verkopers die we om de minuut moeten afpoeieren, had deze een indrukwekkend verhaal. Hij kende Nederland goed, omdat zijn ‘foster parent’ Ruud uit Nederland kwam en hij ons alles kon vertellen over het Nederlands koningshuis (zelfs de geboorte data van de prinsesjes, die weten wij niet eens!). Zijn verhalen en manier van leven waren bijzonder om aan te horen. Hij verkocht prachtige kettingen gemaakt uit schelpen en stenen van het strand.. met achterliggende hindoeïstische tekens en betekenissen. Zo waren er de volgende betekenissen: waar je ook heen reist, onthoud waar je vandaan komt.. familie liefde, hoe ouders en kinderen elkaar moeten vertrouwen.. vrijheid, waar je heen wilt kan je heen zonder teleurgesteld te worden.. en de cyclus van het leven (vrije vertaling!). Erg mooi! Voor het diner kwamen we terecht bij een leuk restaurantje (Tropis Bay) waar een toffe band speelde: Gede Hendrix. We dronken met z'n 4en een cocktail en aten gezellig. Na wat grappen zei Maarten tegen de serveerster dat ik goed kon zingen (ehmm, geintje natuurlijk!!).. maar ze geloofde het en vroeg of ik op het podium wilde meezingen.. ik paste hiervoor, maar gaf wel aan dat Maarten gitaar kon spelen. Toen de avond vorderde, en er nog maar 5 tafeltjes bezet waren, ging Maarten.. na veel verzoek van het personeel.. meespelen met de band. Toen de band vernam dat we uit Nederland kwamen, zette ze direct ‘het is een nacht’ in, Maarten speelde op de gitaar, Jeffrey en de zanger zongen. De andere Nederlanders in het restaurant genoten en zeiden: “gitaar spelen klinkt goed, maar stop maar met zingen”. Na 1 couplet en 1 refrein Guus Meeuwis werd What’s up van de 4 non blondes ingezet.. en oude klassieker die Maarten ook met Plakband (z'n eigen band) speelt. De zanger zong en Maarten speelde gitaar.. het was een erg toffe ervaring! Als ‘beloning’ voor het optreden kregen we een gratis rondje Bintang van het restaurant en waren we de laatste gasten. We kletsen wat met de bediening en toen uiteindelijk ook het keukenpersoneel hun muziekinstrumenten erbij pakte, speelde Maarten ook nog met hen een typisch Balinees liedje op de gitaar. Wat een geweldige avond!
De ochtend begon weer vroeg (rond 6 uur) met een tochtje dolfijnen spotten in de zee bij Lovina. Met z'n 4en zaten we in een bootje op zoek naar de dolfijnen. We zagen er meerdere, soms veraf.. soms dichtbij de boot. Maar persoonlijk vond ik het vooral erg zielig, iedere keer als er een dolfijn z'n vin boven het water uit stak, kwamen er 20 boten op ‘m af gevaren.. arme beestjes. Na het ontbijt namen we afscheid van Valerie en Jeffrey en vervolgenden we onze weg richting Munduk met de taxi. We kwamen aan bij ons hotel Puri Sunny, maar we bleken op de verkeerde locatie van het hotel te zijn.. we moesten naar de campsite een kilometer verderop. We werden over een smal pad vervoerd, tussen de rijstvelden en de palmbomen door, richting de campsite en dachten beiden.. waar komen we nu terecht. We stopten midden tussen de rijstvelden waar een prachtige nieuwe ‘camping’ was aangelegd en pas net een week geopend was! We waren de eerste gasten van de dag, en hadden nog alle keuze in welk hutje we wilden slapen. Het werd hutje Coconut, een prachtig plekje vooraan de campsite met uitzicht op de rijstvelden, een magisch plekje om te verblijven! Helaas waren alle scooters die dag al verhuurd, dus mochten we een middagje relaxen. We zwommen in het zwembad en genoten van een boek in de zon. Heel grappig om te zien hoe de lokale bevolking en de westerse gasten in dit zwembad mixten.. het hele dorp maakte er ook gebruik van. Aan het einde van de middag genoten we van de omgeving, maakte een wandeling door de rijstvelden en bekeken de prachtige zonsondergang vanuit ons eigen bamboe hutje. We aten heerlijk in het restaurantje van de campsite en gingen vroeg naar bed. De volgende ochtend ontbeten we vroeg met een omelet en een Banana Pancake met een vers fruitsapje. We huurden een scooter en gingen naar de mooie watervallen GitGit, AlungAlung en reden door prachtige natuur, mooie rijstvelden en kleine dorpjes. Bij de Munduk waterval dronken we echte Luwak koffie, wat de duurste koffie ter wereld schijnt te zijn, omdat de boon wordt gegeten door de Loewak (kat soort), die poept vervolgens de boon weer uit, dit wordt schoongemaakt en van deze boon wordt de koffie gemaakt, een interessant proces.. maar de koffie smaakte heerlijk! Terug bij het hotel kletsen we wat met de gastheer. We hadden het over Bali en over net hindoeïsme (in tegenstelling tot Java is Bali meer hindoeïstisch dan moslim). Zo vroegen we waar het witte vlaggetje bij ons hutje voor stond.. dit had te maken met ‘de ceremonie voor geluk’ voor het nieuwe huisje. Hij vertelde dat er binnen het hindoeïsme veel ceremonies zijn.. wanneer je bijvoorbeeld een nieuwe scooter kocht, kreeg deze eerst een ceremonie om te bedanken en om te zegenen voor de veilige kilometers. Daarnaast wordt er drie keer per dag een offer gebracht bij de familie tempeltjes, iedere familie, restaurant of hotel heeft er 1. In een bladeren bakje wordt een bloem, koffie of iets te eten geofferd. Dit gebeurd door de vrouwen in prachtige kleding van kant en door de mannen in een wit overhemd met een soort tulband als hoofdbedekking. Hiernaast vertelde hij dat baby’s tot 3 maanden nog geen naam hebben, na 3 maanden hebben ze een ceremonie en geven ze het kind 4 namen, elk met een betekenis. Vervolgens wordt elk half jaar het leven, verjaardag, gevierd en hebben ze hier elke keer een soort van ceremonie voor. Vol van de verhalen van de gastheer lopen wij terug richting de campsite waar we aten en keken mee hoe mijn lievelingstoetje Pisang Goreng (gebakken banaan) werd gemaakt.. we kregen zelfs het recept van de kok!
De volgende ochtend gingen we weer verder met de taxi richting het zuiden van Bali.. met drie tussenstops. De eerste tussenstop was de tempel aan het meer, Pura Ulun.. een toeristische trekpleister en tevens de afbeelding van het 50.000 rupiah briefje. Door een mislukte poging een dag eerder.. veel mist.. konden wij de tempel nu goed zien. Wij maakten wat foto’s en waren zelf ook weer de attractie voor veel locals die met ons op de foto wilden. Super grappig, het voelt een beetje alsof je een BI’er (Bekende Indonesiër) bent! De volgende stop waren de gigantische rijstvelden van Jatiluwih, tevens beschermd door de Unesco. We leerden dat ze ieder rijstplantje met de hand in het vochtige water wordt gestoken, en dat ze dit van achteren naar voren doen.. ook worden veel rijstvelden met de hand geoogst. Het was een erg gave plek om te zien! Vervolgens reden we verder naar Ubud, we kletsen met de gezellige taxichauffeur van onze leeftijd (26 jaar) over muziek.. hij liet ons muziek uit Indonesië horen en wij lieten hem typisch Nederlandse muziek horen. Zijn voorkeur ging uit naar de Nederlandse dj’s, daar kende hij de meeste liedjes al van.. maar ook chef’s special kon hij waarderen. Tijdens onze gesprekken maken wij een korte stop bij één van de vele koffieplantages van Bali, hier konden wij het proces aanschouwen en de katachtige dieren zien van de Loewak coffee. Na de rondleiding kregen wij een proeverij van de gastvrouw, waarbij er minstens 20 soorten koffie en thee in alle smaken werden voor geschoteld. Het was erg leuk om alle soorten te proeven en namen de twee lekkerste twee soorten mee in onze backpack voor thuis! In de middag kwamen we aan in Ubud, waar we na even opfrissen de stad in gingen. Het guesthouse waar we sliepen lag dichtbij ‘de’ toeristische weg van Ubud, dus we hoefden niet ver te lopen. We aten in een restaurantje om voor de regen te schuilen. Het was afgelopen dagen veelal bewolkt geweest, al was het nog steeds zo’n 25-30 graden.. eigenlijk dus wel prima om een land te verkennen! Na een tijdje wandelen liepen we langs het Ubud Palace, waar we kaartjes kochten voor de Balinese dansshow van die avond. De show, bekend van wie-is-de-mol, was bijzonder om te zien, met intense klingelmuziek en veel ‘dans’ waarbij de dames prachtig gekleed waren en danste met hun hoofd met hun vingers.. heel anders kan ik het niet omschrijven. De dans vertelde een traditioneel Romeo- en Julia verhaal over de liefde. De goden- en demonen uit het verhaal zagen er uit als nachtmerriemateriaal, grote maskers en grove gebaren. Het was een leuke show om onze 4-jaar-samen mee te vieren!
Hoewel was toegezegd dat we nog een nachtje konden blijven slapen, was het guesthouse waar we verbleven de volgende ochtend al volgeboekt.. maar geen probleem, want heeft de een geen plek.. wordt er even geïnformeerd bij de zus, oom, neef of dochter.. en is er altijd wat te regelen, zo ook een nieuwe slaapplek (200 meter verderop) voor ons! We begonnen de ochtend vroeg met een wandeling over de Campuhan Ridge walk, een leuke wandeling door de groene tropische omgeving van Ubud. Daarna gingen we naar het Monkey Forest.. na het 15-apenondermijnrok-incident in Thailand van 2,5 jaar geleden ben ik licht getraumatiseerd als het op apen aankomt.. ik moet er gewoon helemaal niets van hebben. Maarten daar in tegen gaat rustig van heel dichtbij foto’s staan maken, terwijl ik op grote veilige afstand van die beesten vandaan blijf. Zolang je ze niet aankijkt of je tanden laat zien gaat het goed, zoals ik heb geleerd deze dag. In de avond lieten we onszelf in de watten leggen met een heerlijke Balinese massage en body-scrub, waarna we helemaal zen naar bed gingen. De volgende dag zouden we onze reis gaan vervolgen naar het zuiden van Bali.. het toeristische gebied!